www.superstarsi.pl

Jak załatwić sobie sanatorium z dofinansowaniem NFZ? Jakie warunki trzeba spełniać?

Wyjazd do wód

Leczenie uzdrowiskowe zalecane jest m.in. przy schorzeniach ortopedyczno-urazowych, chorobach serca, cukrzycy, chorobach skóry, układu nerwowego, reumatologicznych czy dróg oddechowych. Do sanatorium można pojechać komercyjnie, płacąc za wszystko, ale można też starać się o dofinansowanie NFZ. Ja to zrobić?

Spacery wzdłuż tężni umożliwiają inhalacje zalecane w profilaktyce i leczeniu wielu przewlekłych schorzeń.   Spacery wzdłuż tężni umożliwiają inhalacje zalecane w profilaktyce i leczeniu wielu przewlekłych schorzeń.

Pamiętacie może te opowieści babuni, jak to się kiedyś jeździło do wód na kuracyje dla podratowania zdrowia? Kuracjusze popijali wody mineralne z winem lub z mlekiem, brali kąpiele lub okłady borowinowe i dreptali po deptakach i parkach. W modnych polskich uzdrowiskach, jak na przykład w Krynicy Zdroju, spotykała się ówczesna  śmietanka towarzyska. Bywali tam: Józef Ignacy Kraszewski, Henryk Sienkiewicz, Karol Olszewski, a nawet sam marszałek Piłsudski z córkami, co dokumentują fotografie.

 

Miesiąc czeka się na informację

Ze względu na codzienne obowiązki na ogół nie możemy chodzić na zabiegi przynoszące ulgę w przewlekłych schorzeniach. Warto jednak zgłosić się do lekarza rodzinnego albo specjalisty, którzy uznają być może, że przydałoby się nam leczenie sanatoryjne. - Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe finansowane w ramach ubezpieczenia zdrowotnego może wystawić wyłącznie lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, czyli taki, który pracuje w ramach umowy z NFZ – przypomina Aleksandra Kwiecień z Biura Rzecznika Prasowego Małopolskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ. Podkreśla, że przy kwalifikowaniu pacjenta do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego lekarz specjalista ocenia: stan zdrowia pacjenta, możliwość leczenia uzdrowiskowego przy wykorzystaniu właściwości naturalnych surowców leczniczych, przebieg choroby pacjenta będącej wskazaniem do leczenia uzdrowiskowego, efekty przebytego (jeśli takie było) w przeszłości leczenia uzdrowiskowego, zdolność pacjenta do samoobsługi i samodzielnego poruszania się. Po rozważeniu szeregu aspektów i po formalnym wystawieniu przez lekarza skierowania (na specjalnych formularzach), przesyłane  jest ono do NFZ do rozpatrzenia.

To lekarz kierujący decyduje o tym, jakie badania są konieczne, aby wystawić skierowanie. Wzór skierowania stanowi załącznik do rozporządzenia MZ w sprawie kierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową. Lekarz kierujący powinien prawidłowo i czytelnie wystawić skierowanie oraz uzupełnić wszystkie informacje wymagane o stanie zdrowia pacjenta (także wpisać aktualne wyniki badań obowiązujące dorosłych pacjentów: OB, morfologii krwi, moczu, RTG klatki piersiowej (ważny 2 lata) i EKG (ważne przez pół roku) oraz wyniki badań specjalistycznych, które były przeprowadzane.

Skierowania z pozytywną kwalifikacją są potwierdzane przez NFZ, według kolejności ich składania, z uwzględnieniem zakresu świadczeń, profilu leczenia, dostępnych miejsc w odpowiednich zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, przewidzianych w umowach z tymi zakładami. Potwierdzając skierowanie (do 30 dni od daty złożenia wniosku) oddział wojewódzki  NFZ (w zależności od miejsca zamieszkania pacjenta) określa m. in. odpowiedni zakład lecznictwa uzdrowiskowego, datę rozpoczęcia leczenia i czas jego trwania.

Przy czym cała dokumentacja powinna być przesłana na adres pacjenta - nie później niż 14 dni przed datą rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego. Natomiast skierowanie, którego nie potwierdzono z powodu niedostatków merytorycznych lub formalnych jest zwracane lekarzowi ubezpieczenia zdrowotnego, który je wystawił - z równoczesną informacją dla pacjenta o przyczynie odmowy.

 

###

 

Dla cierpliwych

Jeśli decydujemy się na pobyt w sanatorium z dofinansowaniem NFZ, liczyć się trzeba, że czas oczekiwania na wyjazd będzie długi - czasem nawet 1,5 roku, nie zawsze też może nam odpowiadać miejsce i termin pobytu. To, ile czekamy na wyjazd, zależy od tego, jakimi kwotami na leczenie uzdrowiskowe dysponuje oddział NFZ, przyznający nam to świadczenie. I tak np. pacjenci oczekujący na miejsce w sanatorium z okręgu dolnośląskiego w 2012 roku, czekali nieco krócej niż dotąd (21-23 miesiące na miejsce), bo dolnośląski NFZ otrzymał na ten cel dodatkowo 6 mln zł. Wiadomość ta sprawiła, że liczba chętnych wzrosła tak bardzo, że w rezultacie kolejka skróciła się tylko nieznacznie.

W różnych częściach kraju jest różnie. Co się dzieje, kiedy czas oczekiwania się wydłuży, a więc i ważność badań ulega przeterminowaniu? - Jeśli termin oczekiwania przekroczy 18 miesięcy, skierowanie wraz wynikami badań odsyłane jest do lekarza kierującego, aby przeprowadził jego weryfikację - po prostu trzeba je uaktualnić. Pacjent jest informowany o tym pisemnie, że skierowanie zostało odesłane do lekarza. Jeśli lekarz ponownie pozytywnie zweryfikuje skierowanie, odsyła je w terminie 30 dni od daty jego otrzymania do Oddziału Funduszu, który potwierdza je, uwzględniając pierwotną datę wpływu wniosku. Weryfikacja skierowania nie wiąże się ze zmianą kolejki oczekującego na leczenie - wyjaśnia Aleksandra Kwiecień. - W przypadku negatywnej weryfikacji skierowania, lekarz kierujący jest zobowiązany poinformować o tym pacjenta, a także Oddział Funduszu.

 

Co leczymy w sanatorium?

Choroby, które uzasadniają zabieganie o skierowanie do sanatorium uwzględnione są w rozporządzeniu Ministerstwa Zdrowia z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz. U. Z 2012 r. poz.14).

Wskazania do leczenia uzdrowiskowego, to całe spectrum począwszy od chorób ortopedyczno-urazowych poprzez choroby serca, cukrzycę, choroby skóry, układu nerwowego, reumatologiczne, dróg oddechowych. Załącznik MZ wskazuje konkretne schorzenia, które pozwalają na leczenie w uzdrowisku, a także na takie, które wykluczają z tego typu leczenia. Do przeciwskazań zaliczają się choroby zakaźne w fazie ostrej, ciąża i połóg, czynna choroba nowotworowa (czerniak złośliwy, białaczka, ziarnica złośliwa, chłonniak złośliwy, nowotwór nerki oraz inne nowotwory złośliwe - od zakończenia leczenia operacyjnego, chemioterapii lub radioterapii,  liczy się 12 miesięcy, po których pacjent może być zakwalifikowany na leczenie sanatoryjne). W każdym przypadku przy kwalifikowaniu pacjenta do uzdrowiska lekarz ocenia zdolność pacjenta do samoobsługi i samodzielnego poruszania się lub zdolność pacjenta np. do poruszania się na wózku inwalidzkim.

O kwalifikacji pacjenta z danym schorzeniem chorobowym na leczenie sanatoryjne decyduje opiniujący skierowanie  zatrudniony przez NFZ lekarz specjalista balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej. To on a nie lekarz, który wystawił skierowanie, ocenia celowość leczenia sanatoryjnego, określa rodzaj leczenia (szpital, sanatorium, rehabilitacja szpitalna czy sanatoryjna) właściwy dla danego schorzenia i czas trwania kuracji (przeważnie  kuracja sanatoryjna trwa 21 dni). Opinia balneoklimatologa z NFZ nie musi się pokrywać z zalecaniami lekarza wystawiającego skierowanie!

- Jeśli balneoklimatolog uzna, że skierowanie na leczenie uzdrowiskowe jest niecelowe, oddział wojewódzki NFZ nie potwierdza skierowania. Zwracane jest ono lekarzowi, które je wystawił, o czym informowani są pacjenci. Na odrzucone skierowanie nie przysługuje odwołanie, ale w odmowie uzasadnia się jej przyczyny.

 

###

 

Jeden raz na półtora roku

Z leczenia uzdrowiskowego w ramach NFZ można korzystać nie częściej niż raz na 18 miesięcy. Nie dotyczy to jednak leczenia w szpitalu uzdrowiskowym ani leczenia ambulatoryjnego w uzdrowisku.

Nie ma możliwości wyboru terminu, w jakim dostanie się miejsce w sanatorium w ramach NFZ. NFZ nie zapewnia też wyjazdu małżonkom w tym samym terminie, ani tego samego zakładu lecznictwa uzdrowiskowego. Nie obowiązują też żadne preferencje zawodowe przy wyznaczaniu terminów leczenia sanatoryjnego. Każde skierowanie wpisywane jest na listę  oczekujących zgodnie z terminem jego wpływu, a czas jego realizacji zależy od liczby pacjentów znajdujących się w kolejce. O swoim miejscu w kolejce można dowiedzieć się z Przeglądarki Skierowań na leczenie uzdrowiskowe uruchomionej przez NFZ - https:// skierowania. nfz. gov.pl//

Jeśli się zdarzy, że nie możemy jechać do sanatorium w wyznaczonym terminie, powinniśmy pisemnie o tym  powiadomić oddział wojewódzki NFZ, dołączając dokumenty: na przykład zaświadczenie lekarskie o nagłej chorobie lub poświadczenie faktu pobytu w szpitalu. Udokumentowanie sytuacji sprawi, że skierowanie w przypadku wypadku losowego lub choroby pacjenta  nie przepada, ale wyznaczony zostanie nowy termin rozpoczęcia leczenia w sanatorium.

 

Nic za darmo

NFZ pokrywa w całości koszty opieki medycznej, zabiegów, zakwaterowania i wyżywienia tylko w przypadku, jeśli pacjent otrzyma skierowanie do szpitala uzdrowiskowego. Natomiast w przypadku skierowania na leczenie uzdrowiskowe część kosztów zakwaterowania i wyżywienia musimy zapłacić sami( Dz. U. z 2009 roku, Nr 139, poz. 1136 z późniejszymi  zmianami). Od 1 października do 30 kwietnia pobyt w sanatorium jest tańszy, w tym okresie za np. pokój  jednoosobowy z łazienką i toaletą za dobę zapłacimy 26,50 zł, kiedy od 1 maja do 30 września za taki sam pokój trzeba zapłacić 33 zł za dobę. Za pokoje wieloosobowe w zależności od pory roku, analogicznie, opłaty też są zróżnicowane i w zależności od standardu sanatorium kształtują się od 10 - 20 złotych za dobę. A więc wyjeżdżając do sanatorium musimy się liczyć z opłatami rzędu kilkuset co najmniej złotych (jeśli turnus trwa 21 dni), które są pobierane w sanatoriach przed rozpoczęciem pobytu. Kosztować nas będzie także podróż do sanatorium i z powrotem  - bez względu na formę leczenia.

Niecierpliwi, którzy nie chcą czekać, mogą zdecydować się na wyjazd leczniczy do santorium, ale pełnopłatny, znacznie droższy. W takim przypadku 21 dniowy koszt pobytu łącznie z zabiegami domyka się w kwocie kilku tysięcy, w zależności od standardu sanatorium i wybranej opcji zakwaterowania (czy jest to pokój jednosobowy, czy wieloosbowy). I tak przykładowo w Zespole Uzdrowisk Kłodzkich w „Wielkiej Pieniawie” w Polanicy Zdroju  koszt  jednej doby w pokoju jednoosobowym w sezonie (sierpień 2012) wynosił 234 złotych. W tej cenie pacjent miał zapewnione wyżywienie (trzy razy dziennie z możliwością wyboru menu obiadowego), całodobową opiekę lekarską i pielęgniarską, trzy zabiegi dziennie (ordynowane przez miejscowego lekarza), kurację pitną i codzienny pobyt na basenie przez jedną godzinę. W sprzedaży komercyjnej miejsca te były dostępne bez żadnego skierowania od lekarza jeszcze pod koniec lipca z możliwością rozpoczęcia turnusu w pakietach 7, 14 i 21 dniowych w sierpniu (turnus 21 dniowy kosztował 4914 zł). Dodatkowo trzeba  było zapłacić opłatę uzdrowiskową, która w Polanicy Zdroju wynosi 3,50 zł dziennie.

 

*Informacji na temat zasad uzyskiwania skierowania do sanatorium udzieliła - Aleksandra Kwiecień – pracownik Biura Rzecznika Prasowego Małopolskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ.

 

###

 

Balneologia

 

To jedna z najstarszych gałęzi medycyny. Miała już znaczenie w starożytności: świątynia Asklepiosa w starożytniej Grecji, a później Eskulapa w Rzymie były lecznicami, wybudowanymi  przy źródłach uznawanych  przez miejscową ludność jako  „uzdrawiające”. W nich na specjalnych tablicach wyryte były zalecenia i sposoby pobierania zabiegów wodnych oraz receptury stosowanych kąpieli w zależności od rodzaju przewlekłej choroby. Wówczas stosowano: polewania, kąpiele, przegrzewania, kurację pitną, gimnastykę, światłolecznictwo oraz tzw. procedury oczyszczające.

Hipokrates był autorem dzieła pt. „O klimatach, wodach i miejscach”, w których szczegółowo podawał w jaki sposób należy stosować zabiegi wodne dające ulgę chorym.

Picie wód mineralnych wprowadzono w Europie w XVII- XIX wieku, a za twórcę polskiej   balneologii uważa się Józefa Dietla.