Łagodny przerost gruczołu krokowego. Kiedy niezbędna jest wizyta u lekarza?
Nie czekaj na całkowite zatrzymanie moczu
Zazwyczaj panowie zgłaszają się do lekarza bardzo późno: gdy dochodzi do całkowitego zatrzymania moczu. A przecież warto pomóc sobie wcześniej. Lekarzem, który zajmuje się chorobami gruczołu krokowego jest urolog.
Wciąż panowie na ogół trafiają do urologa, gdy już dochodzi do całkowitego zatrzymania moczu. Tymczasem wcześniej mieli wyraźne sygnały o chorobie!
Do urologa, mężczyzna powinien się zgłosić, gdy tylko zauważy, choć jeden z poniżej opisanych objawów:
- Zdarza mu się odczuwać bardzo nagłe parcie na mocz
- Mocz wypływa pod bardzo słabym ciśnieniem.
- Ma wrażenie, że strumień moczu „zacina się”.
- Musi przeć na mocz, by wypchnąć go z pęcherza moczowego.
- Regularnie oddajez mocz w nocy.
- Oddaje mocz często.
- Ma nawracające zakażenia układu moczowego.
Możliwe terapie
Wszystkie metody leczenia łagodnego przerostu gruczołu krokowego mają na celu ograniczyć objawy świadczące o podrażnieniu dolnych dróg moczowych i zapanować nad kłopotami z oddawaniem moczu. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, ogólnego stanu zdrowia pacjenta, istnienia lub też nie powikłań, lekarz proponuje leczenie zachowawcze lub operacyjne.
###
Badania prostaty
Do badań urologicznych należą:
- Badanie prostaty przez odbytnicę.
- Badanie ciśnienia tętniczego.
- Oznaczenie stężenia PSA. Jest to specyficzny antygen sterczowy (ang. prostate specific antigen). Występuje prawie wyłącznie w sterczu i w nasieniu. Stężenie tego antygenu wzrasta wraz z wiekiem. U mężczyzn do 50-trego roku życia zwykle nie przekracza 2,5 ng/ml, podczas gdy po 70-tym roku życia za normę można uznać stężenie nie wyższe niż 6,5 ng/ml. Jeśli poziom PSA przekracza normy, lekarz z reguły zaleca przeprowadzenie dokładnej diagnostyki dla wykluczenia lub potwierdzenia obecności raka gruczołu krokowego.
- USG przezbrzuszne lub przezodbytnicze (tranrektalne) gruczołu krokowego.
Badania na pewno warto wykonać po 50-tych urodzinach. Potem ich częstotliwość należy uzależnić od zaleceń lekarza. Jeśli w pierwszym badaniu lekarz nie stwierdzi przerostu