www.superstarsi.pl

Prostata, gruczoł krokowy, stercz. Łagodny przerost

Rozrost gruczołu krokowego to proces

Szacuje się, że dolegliwości wynikające z łagodnego rozrostu (przerostu) gruczołu krokowego czyli BPH (z ang. benign prostatic hyperplasia) zgłasza co trzeci mężczyzna po 50. roku życia! Po 80. roku życia rozrost gruczołu krokowego rozpoznaje się u prawie 90 procent mężczyzn.

Rozrost gruczołu krokowego jest procesem łagodnym, a komórki gruczolaka nie mają cech nowotworu złośliwego.   Rozrost gruczołu krokowego jest procesem łagodnym, a komórki gruczolaka nie mają cech nowotworu złośliwego.

Prostata (czyli gruczoł krokowy lub stercz) jest gruczołem wchodzącym w skład męskiego układu moczowo-płciowego, umiejscowionym bezpośrednio pod pęcherzem moczowym, między spojeniem łonowym a odbytnicą.  Przez środek gruczołu krokowego przechodzi cewka moczowa czyli przewód wyprowadzający mocz z pęcherza moczowego.  Płyn produkowany przez stercz wchodzi w skład nasienia (spermy) i odpowiada za ruchliwość i prawidłowe funkcjonowanie plemników. Rozwój i czynność gruczołu krokowego zależy od męskich hormonów płciowych, głównie testosteronu produkowanego przez jądra. U młodego mężczyzny prostata przypomina wielkością i kształtem kasztan.

Łagodny rozrost (przerost) gruczołu krokowego czyli BPH (z ang. benign prostatic hyperplasia) polega na powiększaniu się gruczołu krokowego i powstawaniu tzw. gruczolaka stercza.  Rozrost gruczołu krokowego jest procesem łagodnym, a komórki gruczolaka nie mają cech nowotworu złośliwego. Powiększanie się stercza jest procesem uwarunkowanym głównie zmianami hormonalnym zachodzącymi w organizmie starzejącego się mężczyzny. 

Powiększający się gruczoł krokowy uciska na przebiegającą przez jego światło cewkę moczową, powodując problemy z oddawaniem moczu. Dochodzi do powstania tzw. przeszkody podpęcherzowej czyli stanu, w którym pęcherz nie może być swobodnie opróżniany ze zgromadzonego w nim moczu.

 

Do głównych objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego zaliczamy:

- zwiększoną częstość oddawania moczu (częstomocz),

- oddawanie moczu w nocy (tzw. nokturia),

- uczucie nagłego, trudnego do opanowania parcia na mocz (tzw. parcia naglące),

- ból podczas oddawania moczu,

- zwężenie strumienia moczu,

- przerywany strumień moczu, oddawanie moczu kroplami

- trudności z rozpoczęciem oddawania moczu,

- uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza i zalegania moczu w pęcherzu,

- konieczność parcia podczas oddawania moczu („wypychania” moczu z pęcherza przy pomocy mięśni brzucha).

Problemy z opróżnianiem pęcherza oraz zaleganie moczu są przyczyną nie tylko przykrych dolegliwości, ale mogą także powodować zakażenia układu moczowego, zaburzenia czynności pęcherza moczowego, kamicę pęcherza moczowego, a nawet niewydolność nerek. Pojawienie się takich objawów powinno zatem bezzwłocznie skłonić do wizyty u urologa.