Choroba zwyrodnieniowa stawów

Klasyfikacja choroby zwyrodnieniowej stawów

Zwyrodnienia stawów mogą być wtórne lub pierwotne. Wtórne zmiany stawowe towarzyszą wielu chorobom endokrynologicznym, metabolicznym, neurologicznym, na przykład dnie moczanowej, reumatoidalnemu zapaleniu stawów, cukrzycy. Mogą też być skutkiem przebytego urazu.

Pierwotna choroba zwyrodnieniowa ma etiologię nieznaną. Niewątpliwie należy brać pod uwagę czynnik genetyczny. Pierwotna uogólniona choroba zwyrodnieniowa stawów dotyczy między innymi stawów rąk (międzypaliczkowych), które ulegają deformacji. Zajęcie stawów kręgosłupa jest szczególnie wyraźne w jego odcinku szyjnym i lędźwiowym. Zmiany zwyrodnieniowe obejmują też stawy barkowe, kolana i biodra. W stawach barkowych choroba ma często gwałtowny przebieg, z tworzeniem się nadżerek na powierzchniach stawowych i powstawaniu odczynu zapalnego, prowadzącego do destrukcji stawu.

Objawy choroby zwyrodnieniowej stawów

Na początku choroby pojawiają się dolegliwości ze strony jednego lub kilku stawów, stopniowo ogarniając coraz większą ich liczbę. Najwcześniejszym objawem choroby zwyrodnieniowej jest ból zajętych stawów. Ból pogarsza się, gdy staw pracuje, natomiast łagodnieje w czasie odpoczynku. Po nocnym odpoczynku pojawia się sztywność poranna, która mija po kilkunastu - kilkudziesięciu minutach. Sztywność może występować po każdym odpoczynku w bezruchu. Konieczne jest wtedy "rozruszanie" stawów, by były znów sprawne.

W miarę postępu choroby zwyrodnieniowej stawy stają się bardziej sztywne, zmniejsza się zakres ruchu w stawie, odczuwane są i słyszalne trzeszczenia przy ruchach.

Stawy ulegają powiększeniu i deformacji, co jest skutkiem rozrastania się elementów łącznotkankowych, chrzęstnych, i kostnych stawu oraz okresowego gromadzenia się wysięku w stawie.

Inne objawy kliniczne - poza bólem stawów ich sztywnością i deformacją - zależą od lokalizacji zmian stawowych.