Zawroty głowy

 

Nie są to wszystkie możliwe przyczyny zawrotów głowy i zaburzeń równowagi.

 

U ludzi w podeszłym wieku najczęściej u podłoża zawrotów głowy leżą zmiany naczyniowe (miażdżyca), nadciśnienie tętnicze i choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa szyjnego.

 

Wystąpienie zawrotów głowy wymaga konsultacji z lekarzem

 

Wstępnej oceny stanu pacjenta może dokonać lekarz rodzinny. Zwykle konieczne są jednak specjalistyczne badania neurologiczne.

Badanie neurologiczne najczęściej pozwala lekarzowi wstępnie zorientować się, jaka może być przyczyna dolegliwości pacjenta. Podejrzenie zwężenia tętnic kręgowych, czy nowotworów centralnego układu nerwowego jest wskazaniem do dalszych badań (USG z oceną przepływów, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny głowy).

Do potwierdzenia choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego wystarcza zdjęcie RTG.

Neurolodzy nierzadko kierują pacjenta na konsultację otolaryngologiczną, jeśli istnieje podejrzenie choroby ucha wewnętrznego, jako podłoża zawrotów głowy.

 

Nie zawsze możliwe jest leczenie przyczynowe. Bywa, że diagnoza jest jednoznaczna, ale choroba nie poddaje się leczeniu. W takiej sytuacji neurolodzy zalecają leki objawowe, aby złagodzić zawroty głowy i umożliwić choremu normalne chodzenie i funkcjonowanie.

 

 

W przypadku zawrotów głowy pochodzenia naczyniowego konieczne jest leczenie choroby podstawowej (nadciśnienia, miażdżycy, arytmii).

 

Należy zapobiegać upadkom

 

Zawroty głowy w chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa mogą zmniejszyć się lub ustąpić po okresowym noszeniu kołnierza ortopedycznego i rehabilitacji.

 

Ważne jest, aby chory cierpiący na silne zawroty głowy był asekurowany w czasie chodzenia, szczególnie poza domem. Najlepiej, jeśli towarzyszy mu inna osoba. Poprawę bezpieczeństwa może też dać też chodzenie z laską, którą można podeprzeć się w razie nagłych zawrotów głowy.

 

Podczas znacznego nasilenia dolegliwości, konieczne jest leżenie w łóżku.