Choroba wieńcowa. Jaką terapię może zaproponować lekarz?

Koronaroplastyka

Poza farmakoterapią w grę wchodzi leczenie inwazyjne – rozszerzenie tętnicy wieńcowej za pomocą specjalnego cewnika zakończonego balonikiem, który wprowadza się do tętnicy wieńcowej z wkłucia przez tętnicę udową (bez konieczności otwierania klatki piersiowej dla uzyskania dostępu do tętnic wieńcowych). Zabieg ten to koronaroplastyka, zwana przez pacjentów „balonikowaniem”. Jest on mało inwazyjny i wymaga krótkiej hospitalizacji.

Operacja

Dużo większym przedsięwzięciem jest operacja pomostowania aortalno-wieńcowego. U osób z sercem mocno uszkodzonym przez zawał serca wykonuje się zabiegi poprawiające geometrię lewej komory w celu zwiększenia jej wydolności, wycina się tętniaki pozawałowe. W krytycznych sytuacjach schyłkowej niewydolności serca jedynym rozwiązaniem bywa przeszczep serca. Pacjenci w ciężkim stanie, oczekujący na serce, mogą być podłączeni do sztucznej komory lub odciąża się ich serce przy pomocy tzw. kontrapulsacji (przeciwpulsacji) wewnątrzaortalnej. Są to zabiegi umożliwiające dłuższe oczekiwanie na przeszczep.

Ostatnio podejmuje się coraz więcej udanych prób podawania do mięśnia serca komórek macierzystych szpiku.

Komórki te są prekursorami dla wielu innych komórek, między innymi mogą się z nich tworzyć nowe naczynia i komórki mięśnia serca. Podawane przez cewnik do tętnicy wieńcowej odtwarzają mięsień serca, który uległ martwicy.