Aktywność fizyczna zapobiega osteoporozie i ją leczy
Aktywność fizyczna nie tylko pomaga zapobiegać osteoporozie, lecz może także być ważnym czynnikiem ją leczącym! O wytrzymałości i sprężystości szkieletu decyduje w znacznej mierze zawartość składników mineralnych w tkance kostnej. Składniki te odkładają się w kośćcu wtedy, gdy kości poddawane są regularnemu obciążeniu.
Gęstość kości u ludzi, którzy uprawiają sport jest większa niż u tych, którzy są mniej aktywni; na przykład u tenisistów stwierdza się większą sprężystość i wytrzymałość kości w ręce, w której trzymają rakietę. Podobnie gęstość kości kręgosłupa i nóg u biegaczy jest znacznie wyższa niż u osób, które nie biegają.
Osteoporoza zmniejsza wytrzymałość mechaniczną szkieletu. Gdy twoje kości są słabe, garbisz się, pochylasz i masz skłonność do złamań, na które narażone są przede wszystkim dolny i środkowy odcinek kręgosłupa, kości udowe, miednica, nadgarstki i ramiona. Możesz jednak temu przeciwdziałać; oprócz właściwej diety i ewentualnego przyjmowania leków, spróbuj włączyć ćwiczenia fizyczne do codziennego rozkładu zajęć.
Oprócz dobroczynnego wpływu na tkankę kostną, ćwiczenia poprawiają przygarbioną postawę, rozwijają siłę i elastyczność mięśni i stawów oraz ogólną sprawność fizyczną, a to z kolei zmniejsza ryzyko upadków. Upadki zaś są najczęstszą przyczyną złamań nóg i rąk. Również źle dobrane ćwiczenia mogą spowodować - szczególnie w zaawansowanych stadiach schorzenia - kompresyjne złamanie kręgów kręgosłupa.
Najważniejsze i najbezpieczniejsze ćwiczenia
Trzy grupy ćwiczeń uważane są za najważniejsze i najbezpieczniejsze w profilaktyce i leczeniu osteoporozy. Dobór poszczególnych ćwiczeń, czas ich trwania, stosowane obciążenia zależą od ogólnej sprawności fizycznej, stanu zdrowia oraz wyników badań densytometrycznych.
Ćwiczenia związane z osiowym (tzn. przebiegającym z góry do dołu) obciążeniem nóg i kręgosłupa:
- Chodzenie, bieganie,
- Wchodzenie i schodzenie po schodach, przytrzymując się poręczy
- Aerobik,
- Taniec.