Jakich efektów terapii osteoporozy można się spodziewać?

Leczenie osteoporozy prowadzi zwykle do wzrostu gęstości minerałów tkanki kostnej, co można stwierdzić wykonując kontrolne badanie densytometryczne. Badanie to powinno obejmować ten sam obszar, co poprzednie (kręgosłup lub biodro) i zostać wykonane na aparacie tego samego typu. Poprawa wyniku densytometrii jest bardzo krzepiąca i motywująca do dalszego leczenia, ale nie ona jest najważniejsza.

Ważniejszym celem leczenia jest poprawa jakości tkanki kostnej, wyrażająca się zwiększeniem jej odporności mechanicznej (czyli zmniejszeniem podatności na złamania). Obecnie nie dysponujemy metodą diagnostyczną, przy pomocy, której można w miarodajny sposób oceniać jakość tej tkanki. Na szczęście, udowodniono w badaniach klinicznych, że przy stosowaniu leków zalecanych w osteoporozie (alendronian, rizedronian, raloksyfen) wzrostowi gęstości minerałów tkanki kostnej towarzyszy zmniejszenie częstości złamań, zatem odbudowana kość ma prawidłową strukturę i jest mocna.

Uzyskanie poprawy stanu kości nie oznacza zakończenia leczenia. Jeśli odstawimy leki, tkanka kostna - która w trakcie leczenia odbudowała się, znowu zacznie zanikać. Dlatego leczenie osteoporozy jest zwykle wieloletnie, niejednokrotnie terapia musi być stosowana do końca życia. Jednak, uzyskawszy przyrost masy kostnej do poziomu odpowiedniego dla wieku, możemy zmodyfikować leczenie, zmniejszając liczbę leków i ich dawki. Jest to decyzja indywidualna dla każdego pacjenta; nie ma jednolitego wzorca postępowania.

Zawsze i wszystkich natomiast obowiązuje walka z czynnikami ryzyka, a więc przede wszystkim - prawidłowe odżywianie się i aktywność ruchowa.