Choroba wieńcowa. Co to jest?

Choroba wieńcowa jest to schorzenie serca spowodowane zmianami w tętnicach wieńcowych, prowadzącymi do ich zwężenia i utrudnienia swobodnego przepływu krwi potrzebnej do odżywienia mięśnia sercowego.

Serce zbudowane jest z dwóch komór, z których prawa pompuje pochodzącą z żył krew do płuc, by tam wzbogaciła się w tlen, a pozbyła dwutlenku węgla. Krew wraca z płuc do serca, spływając najpierw do lewego przedsionka, a stąd do lewej komory. Skurcze lewej komory powodują tłoczenie krwi do aorty, skąd siecią coraz drobniejszych tętnic dociera ona do wszystkich narządów i zaopatruje je w tlen.

Po oddaniu tlenu i substancji odżywczych oraz odebraniu z tkanek dwutlenku węgla i zbędnych produktów przemiany materii, krew wraca żyłami do serca, docierając najpierw do prawego przedsionka, a stąd do prawej komory. Cykl ten powtarza się rytmicznie przez całe życie człowieka.

Serce jest narządem bardzo ciężko pracującym, wymagającym doskonałego, bieżącego zaopatrywania w tlen i substancje energetyczne. Jeśli krew nie może swobodnie dopływać do mięśnia sercowego, natychmiast pojawia się deficyt tlenu i substancji odżywczych, niezbędnych dla jego sprawnej pracy. Niedokrwiony mięsień słabo się kurczy, a po pewnym czasie przestaje się kurczyć, aż w końcu obumiera. W taki sposób zwężenie nawet jednej, stosunkowo drobnej tętnicy, może doprowadzić do ogólnoustrojowej katastrofy. Przecież to dzięki pracy serca żyją wszystkie narządy, zaś ustanie jego pracy równa się śmierci całego organizmu.