Nadciśnienie tętnicze. Jaką terapię może zaproponować lekarz?

W leczeniu nadciśnienia tętniczego uwzględnia się równocześnie kilka elementów w zmianie trybu życia i farmakologię.

Zmiana trybu życia musi uwzględnić odpowiednią dawkę odpoczynku i snu, właściwą dietę, przede wszystkim ograniczającą spożycie soli kuchennej, zapewniającą wystarczającą zawartością potasu i magnezu (z ewentualnym uzupełnianiem tych elektrolitów odpowiednimi preparatami farmaceutycznymi), zmniejszeniem ilości niezdrowych składników, takich jak cukier, słodycze, tłuszcze zwierzęce, cholesterol i sporą zawartością błonnika roślinnego.

Nie mniej ważny jest wysiłek fizyczny. Poza typową dla każdego dnia aktywnością, wynikającą z normalnych obowiązków, którą warto zwiększyć, zastępując niekiedy przejazdy chodzeniem (zamiast ruchomych schodów, windy, samochodu, autobusu itp. część dystansu pokonujemy na własnych nogach), trzeba pomyśleć o wysiłku fizycznym, mającym znamiona treningu, czyli takim, który nie jest dla organizmu stereotypem i pobudza układ krążenia do intensywniejszych czynności. Sprzyja to bowiem lepszej kontroli ciśnienia tętniczego.

Kolejny element leczenia to farmakoterapia. Należy z całą mocą podkreślić, że dla większości osób cierpiących na nadciśnienie tętnicze farmakoterapia (czyli regularne zażywanie leków), to najważniejsza i jedyna w pełni skuteczna metoda leczenia. Skuteczna, to znaczy obniżająca ciśnienie, nie zaś likwidująca chorobę. Wyleczenie z nadciśnienia tętniczego samoistnego - rozumiane jako możliwość odstawienia leków z równoczesnym całkowitym powrotem do zdrowia - nie jest możliwe.

Inaczej jest w sytuacji tzw. nadciśnienia wtórnego, gdy usunięcie zdiagnozowanej przyczyny choroby (np. guza nadnercza) prowadzi do normalizacji ciśnienia i umożliwia odstawienie leków.

Dla lekarzy jest oczywistym, iż zdecydowaną większość pacjentów z nadciśnieniem tętniczym stanowią osoby chorujące na tzw. nadciśnienie pierwotne. Muszą się one nastawić na stałe, systematyczne przyjmowanie leków, od chwili postawienia diagnozy aż do końca życia. Nie jest to takie straszne, za to przynosi organizmowi pożytek nie do przecenienia.