Nadciśnienie tętnicze. Jaką terapię może zaproponować lekarz?

 

Samodzielne mierzenie ciśnienia

 

Nieprzestrzeganie pewnych zasad przy samodzielnym mierzeniu cieśnienia może prowadzić do pomiarów zawyżonych lub zaniżonych. Na co zwrócić uwagę?

 

Nauka mierzenia ciśnienia nie jest trudna. O pomoc można poprosić pielęgniarkę w przychodni, sąsiada, który już potrafi to robić, czy też swojego lekarza (uprzedzając go wcześniej, aby zarezerwował sobie na to trochę czasu).

 

Kupując aparat należy wybrać taki, którego mankiet zakłada się na ramię, a nie na nadgarstek. Najlepiej kupić łatwiejszy w obsłudze aparat półautomatyczny, a nie rtęciowy. Należy zwrócić uwagę, by mankiet był odpowiednio dobrany do grubości ramienia - nie za krótki, zbyt wąski lub też za szeroki.

 

Przed zmierzeniem ciśnienia trzeba odpocząć w pozycji siedzącej przez 5 – 10 minut, zwłaszcza, jeśli weszliśmy przed chwilą do pomieszczenia z dworu.  

 

Zasada ta nie obowiązuje oczywiście, jeśli chcemy sprawdzić ciśnienie, gdy źle się czujemy, np. bardzo boli nas głowa.

 

W trakcie dokonywania pomiaru ciśnienia należy usiąść przy stole i oprzeć rękę tak, by ramię z założonym mankietem znajdowało się na wysokości serca. Oparta wygodnie ręka pozwala na rozluźnienie mięśni ramienia, co jest istotne dla wiarygodności pomiaru.

 

 

Mankiet aparatu zakładamy na ramię, około 3 cm powyżej zgięcia łokciowego; gumowa poduszka powinna przykryć co najmniej 2/3 obwodu ramienia, od jego strony wewnętrznej. Nie zakładamy go na rękaw ubrania (chyba, że jest cienki i przylega do ramienia). Następnie postępujemy zgodnie z instrukcją stosowania aparatu, zwracając szczególnie uwagę na to, aby:

• Napompować mankiet do odpowiedniej wysokości ciśnienia (musi być wyższe o około 20 mmHg, niż ciśnienie skurczowe, inaczej przegapimy górną wartość ciśnienia).
• Po napompowaniu mankietu należy od razu zacząć spuszczanie powietrza w tempie około 10 mm/sec; dłuższe utrzymywanie ucisku ramienia fałszuje wynik (zawyża).
• Jeśli musimy zmierzyć ciśnienie 2 razy podczas jednego „seansu”, np. bo coś się nie udało (nie usłyszeliśmy w porę tonów nad tętnicą, czyli przegapiliśmy ciśnienie skurczowe, nie jesteśmy pewni wyniku itp.), należy odczekać kilka minut, zanim powtórzymy pomiar. Mierzenie ciśnienia raz po raz jest powoduje błędy pomiaru (zawyża wynik).

 

Na podstawie domowych pomiarów ciśnienia można się przekonać nie tylko, czy leki w wystarczającym stopniu obniżają ciśnienie, ale także, czy ich działanie trwa wystarczająco długo. W tym celu warto kontrolować wartości ciśnienia przed poranną dawką leków.

 

Nie należy jednak sprawdzać wartości ciśnienia zbyt często. Ciśnienie charakteryzuje duża zmienność i zależy ono od wielu czynników. Pacjentów często niepokoi fakt, że pomiary wykonane w niedużych odstępach czasu znacznie się między sobą różnią. Tymczasem jest to normalna reakcja na różne bodźce pochodzące ze środowiska zewnętrznego i samego organizmu. Jeśli różnicom wartości ciśnienia nie towarzyszy jego nadmierna wysokość, nie należy się tym niepokoić.

 

Jeśli mierzymy ciśnienie w domu, najlepiej zapisywać jego wartości, by pokazać zapiski swojemu lekarzowi. Nie wolno samemu modyfikować leczenia w oparciu o dokonane pomiary ciśnienia tętniczego. Jeśli wydaje nam się, iż ciśnienie nie jest wystarczająco obniżone lub jest zbyt niskie, należy skontaktować się ze swoim lekarzem, by podjął decyzję, co to zmiany (lub nie) dotychczasowego leczenia.