Zaćma. Skuteczne zabiegi

Zaćma zdarza się w każdym wieku. Jej rozwojowi sprzyjają niektóre czynniki zewnętrzne, na przykład ekspozycja na promieniowanie rentgenowskie lub podczerwień, prawdopodobnie również przewlekłe oddziaływanie promieni nadfioletowych.

Zaćma może być powikłaniem cukrzycy lub zapalenia naczyniówki oka, a także przebytego urazu gałki ocznej. Zdarza się również u osób leczonych glikokortykoidami. Ale najczęstszą przyczyną zaćmy jest proces starzenia się organizmu.

Głównym objawem zaćmy jest postępujące pogarszanie się ostrości wzroku. Na początku jest to zamglenie obrazu, jak przy patrzeniu przez brudną szybę.

Badanie okulistyczne ujawnia obecność zmętnień w soczewce. Od rozległości tych zmętnień oraz ich lokalizacji zależy stopień upośledzenia wzroku.

W normalnych warunkach soczewka jest przejrzysta i z łatwością przepuszcza promienie światła, które bez przeszkód docierają do siatkówki. Umożliwia to powstawanie wyraźnego obrazu przedmiotu, na który patrzymy. Zaćma powoduje, że soczewka staje się mniej przejrzysta i mniej światła dociera do dna oka. W początkowym stadium zaćmy można uzyskać poprawę widzenia dzięki odpowiednio dobranym szkłom korekcyjnym i - przy niewielkich zmętnieniach soczewki - podawaniu kropli rozszerzających źrenicę. Rozszerzenie źrenicy umożliwia łatwiejsze przedostawanie się przez nią światła, z możliwością "ominięcia" niewielkich przeszkód - zmętnień w soczewce.

Leczenie zaćmy

Jeżeli metody zachowawcze nie są zadowalające i pogorszenie wzroku uniemożliwia wykonywanie takich czynności, jak czytanie czy prowadzenie samochodu, leczeniem z wyboru jest chirurgiczne usunięcie zaćmy. Operację zaćmy przeprowadza się zwykle w znieczuleniu miejscowym, podając równocześnie dożylnie lek uspokajający.

Możliwe są trzy rodzaje zabiegu:

-  Wewnątrztorebkowe usunięcie zaćmy, w którym zaćmę usuwa się w całości; ta technika jest obecnie stosowana rzadko.

- Zewnątrztorebkowe usunięcie zaćmy, polegające na usunięciu w całości twardego jądra centralnego, a następnie miękkich części w postaci wielu drobnych fragmentów. Przy tej technice torebka soczewki nie jest usuwana, tylko nacięta. W pozostawionej torebce umieszcza się od razu sztuczną soczewkę.

- Fakoemulsyfikacja jest najmniej inwazyjną metodą, w której wykonuje się niewielkie nacięcie torebki soczewki, rozpuszcza twarde jądro zaćmy za pomocą ultradźwięków, a następnie usuwa zmętniałe masy, odsysając je. Do pozostawionej torebki wszczepia się sztuczną soczewkę.

Po operacji zaćmy stosuje się przez parę tygodni krople z antybiotykami. Konieczny jest też oszczędzający oczy tryb życia, z unikaniem dźwigania.

Poprawa wzroku po operacji, o ile zaćmie nie towarzyszą inne patologie oczu (na przykład zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe siatkówki), jest bardzo wyraźna.