Choroba wieńcowa. Aktywność fizyczna w profilaktyce i chorobie

Ogólne zasady treningu fizycznego:

• Odpowiednie ubranie, wygodne, luźne, dostosowane do temperatury otoczenia,
• Wygodne sportowe obuwie,
• Przewietrzenie pomieszczenia, jeśli wykonujesz ćwiczenia w domu; wskazane jest ćwiczenie przy otwartym oknie, o ile pozwala pogoda.

Tętno maksymalne, czas ćwiczeń i ich częstotliwość

Najpierw parę słów na temat tzw. tętna maksymalnego. Jest to największa liczba uderzeń, którą nasze serce może bezpiecznie wykonywać w ciągu minuty. Tętno maksymalne zależy od wieku. W przybliżeniu można je obliczyć, odejmując swój wiek od liczby 210. Znaczy to, że np. osoba 40-letnia powinna mieć tętno maksymalne wysokości: 210-40=170.

Idealna „sesja treningowa” powinna stanowić dla osoby ćwiczącej taki wysiłek, który powoduje osiągnięcie siedemdziesięciu procent wartości maksymalnego tętna. Siedemdziesiąt procent tętna maksymalnego dla czterdziestolatka wynosi 119/min. Czterdziestolatek powiniem wykonywać taki wysiłek (marsz, bieg czy cokolwiek innego), przy którym praca serca przyspiesza do około 120 uderzeń na minutę. Jeśli serce bije szybciej, trzeba odpocząć i zmienić tempo.

Najprościej jest – oczywiście - kierować się samopoczuciem, nie zawsze bowiem tętno jest łatwo wyczuwalne i nie należy od możliwości jego liczenia uzależniać treningu. Trzeba doprowadzić do zmęczenia, nawet dużego, ale przyjemnego, lecz nie do wyczerpania. Nie możesz także w trakcie wysiłku odczuwać duszności – owszem lekką zadyszkę, jak każdy ćwiczący, jednak bez wrażenia, że powietrze nie dochodzi w płucach tak głęboko, jak trzeba. Nie możesz czuć bólu w klatce piersiowej – jeśli się pojawi, przerwij wysiłek, w razie potrzeby zażyj nitroglicerynę. Osiągnąwszy pewien poziom zmęczenia, taki, by tętno przyspieszyło właśnie do 70 proc. tętna maksymalnego, kontynuuj wysiłek przez około 20 minut.