Depresja często objawia się dolegliwościami narządów wewnętrznych

 

Rodzaje depresji

 

Lekarze wyróżniają trzy podstawowe rodzaje depresji.

 

Depresja egzogenna, będąca reakcją na stres, ma zwykle lekki przebieg i ustępuje po przeminięciu czynnika, który ją wywołał. Przykładem takiej depresji jest żałoba po stracie bliskiej osoby. Nie możemy mówić, że jest to choroba. Jest to normalna reakcja emocjonalna, żal po zmarłym człowieku, który był bliski i kochany. Żal ten i objawy depresyjne powinny minąć w ciągu jednego roku.

 

Depresja endogenna, uwarunkowana biologicznie, ma cięższy przebieg. Chociaż jej przyczyną są zaburzenia biochemiczne w organizmie, w 25 proc. przypadków jej początek zbiega się z jakimś ważnym i trudnym wydarzeniem życiowym. Jeśli objawy depresji utrzymują się przez więcej niż dwa tygodnie, można stwierdzić, że nie jest to tylko reakcja na trudną sytuację, ale choroba.

 

Depresja sezonowa jest odmianą depresji endogennej. Uważa się, że jej przyczyną jest wzrost poziomu melatoniny spowodowany niedoborem światła słonecznego. Najczęściej występuje ona w krajach północnych, ale zdarza się też na naszej szerokości geograficznej, w miesiącach jesienno-zimowych.

 

 

Biologiczne podłoże depresji

 

Wystąpieniu objawów depresji towarzyszą zaburzenia hormonalne (obniżenie poziomu hormonu wzrostu, testosteronu, zwiększone wydzielanie kortyzolu). W tkance mózgowej stwierdza się nieprawidłową aktywność tak zwanych neurotransmiterów, czyli przekaźników impulsów w układzie nerwowym - noradrenaliny, serotoniny i dopaminy.

 

 

Leczenie depresji

 

Leczeniem tej choroby powinien się zajmować lekarz psychiatra. To zbyt poważne schorzenie, by poprzestać na konsultacji u internisty, mimo że ten rozpozna depresję u swego pacjenta. Pamiętajmy: depresja nie jest chorobą ani przez pacjenta zawinioną, ani wstydliwą.

Leczenie pozwala odzyskać radość życia i nadzieję. Pozwala wrócić do normalnej aktywności i ulubionych zajęć, a przede wszystkim "powrócić" do bliskich ludzi.

 

W lekkich postaciach depresji można osiągnąć dobre wyniki dzięki psychoterapii. W leczeniu depresji sezonowej wykorzystuje się fototerapię, czyli leczenie specjalnym światłem, które reguluje poziom melatoniny i neurotransmiterów w mózgu. Cięższe postaci depresji endogennej wymagają leczenia farmakologicznego. Leki przeciwdepresyjne podwyższają poziom serotoniny w mózgu lub działają przez wpływ także na inne substancje chemiczne - dopaminę, noradrenalinę.

 

Jest wiele różnych leków, co pozwala dobrać terapię indywidualnie, uwzględniając rodzaj zaburzeń, obecność dodatkowych objawów, takich jak lęk, czy natrętne myśli. Podkreślmy jeszcze raz, że o ile rozpoznanie depresji powinien postawić każdy lekarz, który widzi chorego, jej leczenie jest domeną psychiatrów. Tylko doświadczony psychiatra wybierze optymalną terapię i rzeczywiście pomoże choremu.