Szumy uszne. Trzeba wykluczyć nowotwory czy tętniaki

Szum uszny to odbieranie dźwięku przy braku bodźców akustycznych. To subiektywne odczucie danej osoby.

Pod pojęciem szumów usznych kryją się różne wrażenia słuchowe, na które skarży się wiele osób. Może to być syczenie, świstanie, gwizd, dzwonienie, brzęczenie. Szumy mogą być stałe lub przerywane, a czasem - pulsacyjne, zsynchronizowane z pracą serca. Mogą mieć charakter stały lub zmieniać się, na przykład dzwonienie przechodzi w gwizd. Szumom usznym towarzyszy zwykle pogorszenie słuchu. Szum może być słyszalny w jednym lub obu uszach.

Przyczyn szumów usznych jest wiele. Towarzyszą większości schorzeń uszu:

• zatkaniu przewodu słuchowego woskowiną,
• zapaleniu ucha zewnętrznego, błony bębenkowej, ucha środowego, błędnika,
• zatkaniu trąbki słuchowej,
• nowotworom ucha środkowego,
• otosklerozie, czyli chorobie polegającej na stwardnieniu kosteczek słuchowych, z unieruchomieniem strzemiączka
• uszkodzeniu narządu słuchu (przede wszystkim nerwu słuchowego) przez niektóre leki lub toksyny, na przykład: salicylany, antybiotyki z grupy aminoklikozydów, niektóre leki moczopędne, chininę i jej pochodne, tlenek węgla, metale ciężkie, alkohole.

Szumy uszne mogą towarzyszyć też chorobom innych narządów:

• niedokrwistości,
• guzom mózgu,
• nadczynności tarczycy,
• zapaleniom opon mózgowych,
• zwężeniom i tętniakom naczyń tętniczych głowy,
• nadciśnieniu tętniczemu.

Szumy uszne mogą też być pozostałością po przebytych urazach głowy, urazach akustycznych lub uszkodzeniach słuchu związanych z wykonywanym zawodem.

Osoby cierpiące na szumy uszne powinny zasięgnąć porady lekarskiej. Problem bywa skomplikowany i może wymagać wszechstronnej diagnostyki internistycznej, otolaryngologicznej i neurologicznej.

Rozpoznanie przyczyny szumów usznych bywa trudne. Poza odkryciem ich przyczyny, głównym celem wykonywanych badań jest wykluczenie poważnych chorób, takich jak nowotwory czy tętniaki.

W diagnostyce szumów usznych wykonuje się badanie audiologiczne, tomografię komputerową kości skroniowej, rezonans magnetyczny głowy. W szumach pulsacyjnych konieczna jest diagnostyka naczyń - ultrasonografia z oceną przepływu metodą Dopplera i - w razie potrzeby - angiografia naczyń szyjnych i kręgowych (czyli prześwietlenie tętnic po padaniu kontrastu).

Leczenie szumów usznych może być bardzo proste, jeśli przyczyna jest usuwalna. Wypłukanie woskowiny, normalizacja czynności tarczycy, poprawa morfologii krwi po leczeniu niedokrwistości, to przykłady skutecznego postępowania w szumach spowodowanych przez wymienione problemy zdrowotne. U osób z upośledzeniem słuchu korekcja słuchu może zmniejszyć natężenie szumów.

Jeśli przyczyna szumów nie jest znana lub nie można jej usunąć, pomocne bywa stosowanie dźwięków maskujących szumy, na przykład muzyki słuchanej przez słuchawki, także w czasie snu.