Duszność. Objaw niepokojący

Zaczyna się od zadyszki wysiłkowej

Występowanie duszności zależy od stopnia zaawansowania danej choroby. Zwykle wczesne stadia chorób, w których występuje duszność charakteryzują się zadyszką wysiłkową. W spoczynku duszność nie pojawia się. W miarę rozwoju choroby i coraz większego upośledzenia funkcji serca, czy układu oddechowego duszność występuje przy coraz mniejszym wysiłku, a w końcu także w spoczynku.

Duszność spoczynkowa jest wyrazem znacznego i stopnia zaawansowania choroby.

Osoby chorujące na astmę lub przewlekły nieżyt oskrzeli wiedzą na ogół, jak się zachować w razie napadu duszności. Stosują doraźnie przepisane przez lekarza wziewne leki rozkurczające oskrzela i po paru minutach duszność ustępuje.

Duszność spowodowana niedokrwieniem serca może ustąpić po odpoczynku w pozycji siedzącej i przyjęciu nitrogliceryny pod język. Uczucie duszności wywołane przez wysiłek fizyczny u osoby cierpiącej na niewydolność krążenia może stopniowo minąć po odpoczynku w pozycji siedzącej. Pacjenci otrzymują od kardiologów zalecenia, jak mają się zachować w takiej sytuacji - czy przyjąć nitroglicerynę i odpocząć, czy też wziąć dodatkową dawkę leku odwadniającego, by odciążyć serce.

Zdarzają się jednak sytuacje, gdy znane, doraźne środki nie są wystarczające. Jeśli duszność pojawi się nagle i szybko narasta, towarzyszą jej inne objawy, których zwykle nie było (kaszel, krwioplucie, ból w klatce piersiowej, bardzo szybkie bicie serca) - trzeba wezwać pogotowie.

Także wystąpienie duszności u osoby, która dotychczas jej nie odczuwała, pogorszenie tolerancji wysiłku, budzenie się w nocy z powodu napadów duszności - są wskazaniem do skonsultowania się z lekarzem, najlepiej internistą lub kardiologiem.

W żadnym razie nie wolno tego objawu lekceważyć. Osoba, u której pojawi się duszność (zadyszka) w czasie niezbyt dużych wysiłków, w spoczynku lub w nocy, powinna pilnie skontaktować się z lekarzem. Jeśli duszność wystąpiła nagle, jest znaczna i narasta - trzeba wezwać pogotowie ratunkowe.