Pogorszenie wzroku

Plamka żółta jest szczególnym miejscem na siatkówce, o największej rozdzielczości widzenia, wskutek znacznego zagęszczenia w tym miejscu receptorów wrażliwych na światło białe. Od niej zależy widzenie centralne, ostrość obrazu i widzenie kolorów. Choroba rozwija się powoli. Widzenie centralne staje się coraz bardziej zniekształcone - linie proste stają się faliste, coraz trudniej rozróżniane są kolory, w końcu w centrum pola widzenia pojawiają się ciemne plamy. Chory zmuszony jest patrzeć bokiem. Schorzenie to najczęściej prowadzi do utraty wzroku. Trzeba jednak podkreślić, że choć osoby ze starczym zwyrodnieniem plamki żółtej zalicza się do ociemniałych, nie tracą one wzroku całkowicie. Zachowane jest widzenie, dzięki obrzeżom siatkówki. Przyczyna zwyrodnienia plamki żółtej nie jest znana. Można ją powstrzymać stosując terapię fotodynamiczną i witaminy o działaniu antyoksydacyjnym. (A, C, E).

Częścią oka, od której zależy prawidłowe widzenie jest też ciało szkliste (szklistka). Jest to galaretowata substancja wypełniająca gałkę oczną. Przejrzystość szklistki jest warunkiem ostrego widzenia. Z wiekiem ciało szkliste może ulegać zmianom zwyrodnieniowym. Powstają w nim zmętnienia, które "pływają" w polu widzenia i przeszkadzają w patrzeniu. Wylewy krwi do ciała szklistego wskutek pęknięcia naczynia krwionośnego mogą znacznie upośledzić wzrok. Krew wylana do szklistki wchłania się powoli i nie zawsze resorpcja jest całkowita - pozostaje wtedy na stałe przeszkoda w polu widzenia.

Po 50-tce co najmniej raz w roku do okulisty

Drobne kłopoty z oczami mogą zwiastować poważną chorobę, która może nawet doprowadzić do utraty wzroku. Dlatego w żadnym razie nie wolno zaniedbywać kontrolnych wizyt u okulisty. Osoba zdrowa po 50-tym roku życia powinna zgłaszać się na badanie okulistyczne raz w roku, a w razie jakichkolwiek zaburzeń widzenia, należy skonsultować je z okulistą natychmiast.

Problemy z oczami, takie jak łzawienie, pieczenie, ropienie oczu powinny być leczone przez lekarza, nie przez pacjenta. Ich przyczyną może być zakażenie (bakteryjne zapalnie spojówek), ale również alergia lub niedrożność kanalika łzowego. Odpowiednie leczenie może zlecić okulista po ustaleniu przyczyny dolegliwości.

Nie wolno stosować starych kropli do oczu, które pozostały po wcześniejszym leczeniu.

Otwarte, nie wykorzystane do końca opakowanie leku okulistycznego należy wyrzucić! Nie wolno też stosować kropli pożyczonych od sąsiadki! Mogą być zupełnie nieodpowiednie dla naszych oczu!