Różne przyczyny nietrzymania moczu u kobiet i mężczyzn
U osób leżących w łóżku z powodu przewlekłych chorób nietrzymanie moczu prowadzi do szybkiego powstawania odleżyn. To znaczne utrudnienie dla osoby pielęgnującej leżącego chorego. Niektóre rodziny nie są w stanie zapewnić choremu właściwej pielęgnacji i jest to powód, dla którego decydują się na leczenie go w domu dla przewlekle chorych.
Trzeba zachęcić wszystkich, którzy cierpią na tę przypadłość, aby zasięgnęli porady lekarskiej. Bardzo wiele osób godzi się z faktem, że pęcherz nie funkcjonuje prawidłowo i nie zgłasza się do lekarza.
Podstawowe elementy terapii
- Regularne oddawanie moczu, w stałych odstępach czasu, nawet jeśli nie czuje się takiej potrzeby. Odstępy należy tak ustalić, by uprzedzić epizody popuszczania moczu. Jeśli na przykład nietrzymanie moczu zdarzało się po dwóch godzinach od poprzedniego opróżnienia pęcherza, należy odwiedzać toaletę co dwie godziny.
- Wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie dna miednicy, ud, krocza. Instrukcję można otrzymać od urologa. Do takich ćwiczeń należy, na przykład, ściskanie piłki (średniej wielkości), umieszczonej między kolanami, wykonywane w pozycji siedzącej.
- Wykonywanie ćwiczeń zwieracza cewki moczowej. Instrukcję ćwiczeń można otrzymać od urologa. Przykładem takiego ćwiczenia jest świadome przerywanie strumienia moczu w trakcie opróżniania pęcherza (mikcji) poprzez zaciskanie zwieracza cewki.
- Farmakoterapia, polegająca na podawaniu leków oddziałujących na skurcze pęcherza i napięcie zwieraczy cewki moczowej. Są to preparaty wpływające na układ nerwowy autonomiczny (wegetatywny), który reguluje pracę mięśni dolnych dróg moczowych.
- U kobiet pewną poprawę daje czasem miejscowe stosowanie estrogenu (w globulkach dopochwowych lub kremie).
- Leczenie chirurgiczne - wiele metod operacyjnych, korygujących anatomię narządów miednicy mniejszej.
- Pieluchomajtki u kobiet i cewnik założony na stałe do pęcherza moczowego u mężczyzn to ostateczne rozwiązania, gdy inne metody leczenia nie przynoszą skutku.