KONSTANTY - znaczenie imienia

Św. Konstantyn Wielki . Syn wysokiego oficera armii rzymskiej Gajusa Chlorusa i jego konkubiny, chrześcijanki Heleny. Wychowywał się na dworze. W 305 r. jego ojciec został cesarzem cesarstwa zachodniego. W wieku 22 lat Konstantyn ożenił się z córką poprzedniego cesarza Dioklecjana, największego prześladowcy chrześcijan. Z 306 roku Konstantyn, po śmierci swojego ojca, został cesarzem. Sprowadził na dwór matkę (przyszłą świętą) i pod jej wpływem zaczął zbliżać się do chrześcijaństwa. W 311 r. wraz z współrządzącym z nim Galeriuszem wydał edykt zabraniający prześladowania chrześcijan. W 312 r. wyruszył na wyprawę do Rzymu przeciw uzurpatorowi Maksencjuszowi. Przed bitwą miał widzenie: zobaczył na niebie znak krzyża i napis: „W tym znaku zwyciężysz”. Ślubował wówczas, że jeśli rzeczywiście zwycięży, przyzna chrześcijaństwu pełnię praw. W bitwie koło mostu Milwiusza Konstantyn pokonał Maksencjusza i wkrótce wydał kolejny edykt przyznający chrześcijanom prawo publicznego wyznawania swojej wiary. Na krótko przed śmiercią przyjął chrzest Żył w latach 285-337. Imieniny 21 maja

Św. Konstanty z Fabriano. Pochodził z okolic Florencji. Mając 15 lat wstąpił do klasztoru dominikanów w rodzinnym Fabriano. Po święceniach kapłańskich pełnił ważne funkcje w klasztorach swojego zakonu, wprowadzając w nich ważne reformy. Słynął też z talentów kaznodziejskich, dzięki którym nawracało się wielu grzeszników. Żył w latach 1410-1481. Imieniny 25 lutego