O tym trzeba powiedzieć lekarzowi

Można sobie przygotować przed wizytą notatki. Spisać np. choroby, na które się choruje. Cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca tętnic, schorzenia kręgosłupa, zaburzenia neurologiczne (np. urazy kręgosłupa czy stwardnienie rozsiane) mogą przyczyniać się do pogorszenia potencji.

Lekarz musi też wiedzieć jakie pacjent przyjmuje leki. Wiele leków wpływa bowiem zarówno na popęd płciowy, stężenie testosteronu, jak też na zdolność do wzwodu. Jeśli, przyjmując je, mężczyzna ma kłopoty z potencją - wraz z lekarzem może zastanowić się nad możliwościami zmiany dotychczasowej terapii.

Lista najczęściej stosowanych leków, które mogą wpływać na zaburzenia potencji:

-Rezerpina (np. Brinerdin, Normatens, Retiazid),

- Metoklopramid,

- Neuroleptyki z grupy pochodnych fenotiazyny (np. Promazin, Pernazinum, Thioridazin),

- Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (np. Imipramin, Amitryptylina),

- Antagoniści receptora Beta-adrenergicznego (np. Propranolol, Metocard, Atenolol),

- Leki moczopędne (np. Furosemid, Tialorid, Hydrochlorotiazyd),

- Cymetydyna (np. Tagamet),

- Niektóre leki antyarytmiczne (np. Rytmonorm, Polfenon),

- Metyldopa (np. Dopegyt),

- Spironolakton (np. Verospiron, Spironol),

- Leki przeciwdrgawkowe (np. Luminal, Amizepin),

- Leki przeciwgrzybicze (np. Ketokonazol),

- Leki sterydowe (np. Encorton, Polcortolon, Medrol, Diprophos),

- Leki uspokajające i nasenne.