Niebezpieczni goście

Mocz człowieka zdrowego jest jałowy, co oznacza, że w drogach moczowych nie powinno być żadnych bakterii, wirusów, grzybów, ani innych drobnoustrojów. Skąd więc się biorą?

Ujście cewki moczowej (końcowy odcinek dróg moczowych) zlokalizowane jest jednak na sromie, czyli w okolicy, gdzie kończy się także przewód pokarmowy (odbyt) i ujście znajdują drogi rodne (pochwa). Zarówno w przewodzie pokarmowym, jak też w drogach rodnych człowieka jest bardzo dużo najróżniejszych bakterii. Najczęściej spotykanym drobnoustrojem jest pałeczka okrężnicy (po łacinie Escherichia coli), bez której nie można sobie wyobrazić prawidłowego trawienia. Duża ilość receptorów, czyli punktów uchwytu dla tych dobroczynnych bakterii znajduje się na błonie śluzowej krocza. Dzięki odpowiednim mechanizmom obronnym oraz przy zachowaniu higieny osobistej twój organizm broni się przed wtargnięciem do dróg moczowych niebezpiecznych gości.

Niemałą rolę w obronie przed infekcjami odgrywają żeńskie hormony płciowe. W okolicy ujścia cewki moczowej, na sromie oraz w pochwie znajduje się bardzo dużo receptorów dla estrogenów. Ich obecność powoduje, że śluzówka jest prawidłowo nawilżona i ukrwiona, gwarantuje odpowiednią grubość błony śluzowej. Przy braku estradiolu dochodzi do pocienienia śluzówki,  jej nadmiernego wysuszenia i obniżenia odporności na mikrourazy i infekcje. Ściany pochwy tracą swoją elastyczność. Nawilżenie pochwy, nawet pod wpływem podniecenia seksualnego, nie jest już tak wyraźne jak kilka lat wcześniej. Zwiotczeniu i pocienieniu ulegają wargi sromowe. Zmniejsza się napięcie mięśni zwieraczy cewki i pęcherza moczowego i to zarówno podczas oddawania moczu jak też po jego zakończeniu.