Dojrzały pracownik na trudnym rynku

- W 2013 roku, bezrobotnych osób powyżej 50. roku życia było 344,7 tys., czyli 2,5 proc. osób w tym wieku. Co prawda stopa bezrobocia w tej grupie wzrasta, jednak sytuacja i tak jest relatywnie lepsza niż młodszych grup wiekowych. Od 2008 roku stopa bezrobocia osób 50+ wzrosła o 2,7 pkt. proc, podczas gdy w całej grupie aktywnych zawodowo ten wzrost wyniósł 3,4 pkt. proc. - mówi Anna Miedzińska, główny specjalista w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.

Zdaniem ekspertów wzrost liczby bezrobotnych oraz stopy bezrobocia wśród osób w wieku dojrzałym  jest związany z procesem starzenia się społeczeństwa. - Obecnie ponad 35 proc. ludności Polski to osoby w wieku 50. lat i więcej. Należy również podkreślić, że bezrobocie dotyczy bardzo niewielkiej grupy osób po 50-tce (2,5 proc.). Analizując sytuację na rynku pracy osób po 50. roku życia, można zauważyć systematyczny wzrost wskaźnika zatrudnienia osób w wieku 55-64 lata. Wskaźnik ten stale rośnie. Jeszcze w 2005 roku pracowało zaledwie 26,1 proc. osób w tym wieku. W 2013 było to już 40,6 proc. - dodaje Anna Miedzińska. 

Dobry czas na karierę 

Wiek 50+ to doskonały czas, by realizować się zawodowo. - Dzięki swojemu doświadczeniu i ustabilizowanej sytuacji życiowej pracownicy w tym wieku mogą być wartościowymi pracownikami w każdym sektorze gospodarki. Mają też wiele atutów: wieloletnie doświadczenie zawodowe, cenione szczególnie na stanowiskach kierowniczych i technologicznych, doświadczenie życiowe, pozwalające rozwiązywać konflikty, panować na stresem. Doskonale sprawdzają się przy sprzedaży drogich, wieloletnich inwestycji, np. w firmach ubezpieczeniowych, agencjach nieruchomości, bankach. Ludzie w tym wieku cenią stabilność swojej sytuacji i tym samym szanują pracę, są lojalni wobec pracodawcy i identyfikują się z firmą.

- Uporządkowane życie rodzinne daje możliwość poświęcenia się pracy. Jednocześnie osoby, które potrafiły się znaleźć na rynku pracy po 1989 r. są elastyczne i łatwo chłoną wiedzę. Należy pamiętać, że całe życie zawodowe dzisiejszych pięćdziesięciolatków przypada na ostatnie 25-lecie. Są to ludzie relatywnie dobrze wykształceni, znający zasady funkcjonowania gospodarki rynkowej - mówi Czesława Ostrowska, radca generalny w Ministerstwie Pracy.  

Po pomoc do pośredniaka 

Osoby stające przed wyzwaniem znalezienia nowej pracy muszą się do tego dobrze przygotować.

Pierwszym krokiem powinna być wizyta w urzędzie pracy, by się zarejestrować i zapoznać z dostępnymi ofertami pracy. Urzędy pracy proponują szereg możliwości ułatwiających podniesienie kwalifikacji i znalezienie etatu.  Oprócz pośrednictwa, mogą pomóc w sfinansowaniu wybranego kursu lub studiów podyplomowych.

Każdemu zarejestrowanemu bezrobotnemu w wieku 50+ urząd pracy przygotowuje również indywidualny plan działania, zmierzający do znalezienia zatrudnienia. - Pracownik urzędu określa co należy wykonać, podaje kontakty do doradców, ustala terminy spotkań. W ramach tego planu osoby poszukujące pracy mogą liczyć na propozycję zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, jak również na uczestnictwo w różnych formach aktywizacji np. szkolenie, staż, przygotowanie zawodowe dorosłych, zatrudnienie subsydiowane czyli prace interwencyjne, roboty publiczne. Indywidualnie proponowane działania będą sukcesywnie dostosowywane do zmieniających się potrzeb i możliwości osoby, dla której plan został sporządzony - mówi Czesława Ostrowska.

W zależności od budżetu jakim dysponuje dany urząd, proponowane są także szkolenia zawodowe. - Najważniejsze jest, aby szkolenie dawało uprawnienia i kompetencje, które pomogą nam znaleźć odpowiednią ofertę pracy. Warto zapytać o pomoc w wyborze doradcę zawodowego. Doradca może także przeprowadzić specjalistyczne testy, które jeszcze precyzyjnej pomogą dobrać dane szkolenie - dodaje Anna Miedzińska. 

CV krótkie i czytelne 

Odwiedzenie urzędu pracy to jedynie pierwszy krok na drodze do znalezienia etatu.

Niezbędne będzie również dobrze napisane CV. - Nie może być za długie. Osoby 50+ często mają już za sobą bogatą karierę i zasób doświadczeń, którymi mogą się pochwalić, jednak w takim wypadku wystarczy zrobić krótkie podsumowane na pierwszej stronie, aby osoba zapoznająca się z życiorysem mogła szybko uzyskać jasne informacje. Skupmy się na najważniejszych elementach drogi zawodowej. CV nie powinno przekraczać 2 – 3 stron tekstu - radzi Grzegorz Załuski, trener biznesu. 

Dokument powinien zawierać poprawne dane adresowe i kontaktowe.

Podany adres mailowy nie powinien być infantylny, najlepiej by składał się z imienia i nazwiska.

- Ważne jest również profesjonalnie wykonane, najlepiej przez fotografa, zdjęcie. Nie umieszczajmy zdjęć legitymacyjnych ani pochodzących z rodzinnego albumu, np. z wakacji czy z imienin - dodaje Załuski.

Przed wysłaniem CV, warto by ktoś znajomy przeczytał i sprawdził czy jest poprawnie napisane.  Dokumenty zwykle przesyła się drogą elektroniczną, zapisane we właściwym formacie – najlepiej PDF, pozwalającym na zachowanie zamierzonego wyglądu dokumentu.