Nie miałeś głowy do odzczędzania? Naucz dzieci i wnuki

Najprostsza odpowiedź brzmi: trzeba zacząć oszczędzać jak najwcześniej. - Obowiązuje prosta zasada: im wcześniej zaczynam, tym mniej muszę odkładać, żeby zgromadzić określoną kwotę dodatkowej emerytury – tłumaczy Piotr Papaj, zastępca rzecznika prasowego ING.

Osoba w wieku 55 lat, zakładając, że będzie pracowała do 65. roku życia, ma zaledwie 10 lat na zgromadzenie kapitału, który pomoże jej utrzymać się na emeryturze. A to oznacza, że musi odkładać dość wysokie kwoty co miesiąc, by uzbierała się z tego taka pula, która stanie się znaczącym dodatkiem do emerytury. Dlatego o comiesięcznym odkładaniu nawet niezbyt wysokich kwot (nawet kilkudziesięciu zł) warto pomyśleć jak najwcześniej.

Co jednak zrobić, jeśli nie mieliśmy głowy (lub pieniędzy) do oszczędzania zanim nie uświadomiliśmy sobie, że szybkimi krokami zbliża się emerytura lub właśnie na nią przechodzimy? W związku z tym, że osoba na emeryturze potencjalnie będzie żyła o wiele krócej niż trzydziestolatek, najkorzystniejsze będzie dla niej lokowanie pieniędzy w bezpieczne formy oszczędzania, takie jak lokata bankowa, obligacje czy bezpieczne fundusze inwestycyjne. Inwestycje w fundusze akcyjne bądź samodzielne inwestowanie na giełdzie mogą wprawdzie przynieść wyższe zyski, ale wiążą się też z wyższym ryzykiem poniesienia straty, co dla emeryta może być prawdziwą tragedią.

- Emerytura powinna być czasem konsumpcji kapitału zgromadzonego w wieku produkcyjnym, dlatego warto zaczynać oszczędzać pieniądze jak najwcześniej, by na starość móc więcej konsumować – podkreśla Piotr Papaj.  Tak, ale to niektórzy mogą już jedynie powtarzać dzieciom lub wnukom.