Zawsze, gdy się nie zgadzamy z decyzją pracodawcy

Termin do wniesienia odwołania liczy się od daty doręczenia pracownikowi pisma zawierającego wypowiedzenie umowy o pracę. Chodzi tu zarówno o sytuacje, gdy bezpośrednio wręczono pracownikowi dokument wypowiedzenia w czasie jego obecności w pracy, jak i o przypadki, gdy dokonano tego za pośrednictwem poczty lub posłańca.

Prawo wniesienia odwołania od decyzji pracodawcy wypowiadającej umowę o pracę dotyczy wypowiedzenia każdej umowy podlegającej wypowiedzeniu i przysługuje każdemu pracownikowi, który uważa, że wypowiedzenie umowy o pracę zostało dokonane z naruszeniem prawa lub jest nieuzasadnione w przypadku umowy na czas nieokreślony.

Wypowiedzenie dokonane z naruszeniem prawa to naruszenie przepisów dotyczących m.in. okresów i terminów wypowiedzenia, zakazów wypowiedzenia, pominięcia konsultacji ze związkami zawodowymi, niepouczenie pracownika o prawie odwołania się do sądu pracy, wypowiedzenie umowy, której nie można wypowiedzieć. Wypowiedzenie nieuzasadnione dotyczy jedynie umowy zawartej na czas nieokreślony. Pracodawca ma obowiązek wskazać przyczynę, która musi być jasna, zrozumiała, prawdziwa. Jeśli przyczyna okaże się nieprawdziwa, pozorna, nieuzasadniona, pracownik może się odwołać.

Pracownik w odwołaniu może zażądać orzeczenia o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa już uległa rozwiązaniu, przywrócenia do pracy lub odszkodowania. Sądem właściwym będzie sąd pracy:

- w którego okręgu pozwany pracodawca ma siedzibę lub

- w którego okręgu praca jest była lub miała być wykonywana lub

- w którego okręgu znajduje się zakład pracy.

Wybór sądu należy do pracownika. Ważne! Pracownik musi w pozwie wskazać, że wybrał Sąd właściwy np. według miejsca wykonywania pracy. Pracownik wnoszący pozew ma obowiązek uiścić opłatę stosunkową w wysokości 5 proc. od żądanej kwoty, jeżeli wartość przedmiotu sporu przekracza 50 000 zł. Poniżej tego progu wniesienie pozwu jest bezpłatne.