Na pozytywne myślenie masz wpływ

Fizjologiczne zmiany związane z wiekiem, wynikają z tego, że w okresie andropauzy spada stężenie androgenów, głównie testosteronu i siarczanu dehydroepiandrosteronu (SDHEA).

Erekcja polega na dopływie krwi do prącia i zatrzymaniu jej tam w specjalnych naczyniach krwionośnych o dużej pojemności, nazywanych ciałami jamistymi. Słowniki medyczne definiują zaburzenia erekcji jako niezdolność do osiągnięcia i utrzymania wzwodu członka w stopniu wystarczającym do odbycia prawidłowego stosunku płciowego. Ta skomplikowana i obco brzmiąca definicja określa zespół objawów nazywanych do 1999 roku impotencją. Po 1999 roku w podręcznikach medycznych zaczęto używać zamiennie terminów: impotencja, zaburzenia erekcji, zaburzenia potencji. Mimo, że określenia te są tożsame, lekarze rzadko używają słowa impotent, uważając je bardziej za obraźliwe niż określające dysfunkcję seksualną.

Zaburzenia erekcji mogą być także objawem innych chorób - miażdżycy, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, chorób kręgosłupa (urazów, złamań), stwardnienia rozsianego. Towarzyszą chorobom serca, chorobie Alzheimera, chorobom tarczycy, poważnym chorobom wątroby i niektórym chorobom nerek. Problemy ze współżyciem mogą występować także u mężczyzn po operacjach gruczołu krokowego, pęcherza moczowego, a także jelita grubego.

Uważa się, że u 20 procent spośród wszystkich mężczyzn cierpiących na zaburzenia erekcji przyczyną kłopotów ze wzwodem są problemy psychogenne, a więc:

- depresja,

- niska samoocena,

- lęk przed nieudanym stosunkiem,

- kompleksy,

- problemy i kryzysy w związku,

- złe doświadczenia seksualne z przeszłości,

- niechęć do posiadania dzieci,

- lęk przed zarażeniem się chorobą przenoszoną drogą płciową (AIDS, kiła, rzeżączka, opryszczka, grzybica, rzęsistkowica).