Planety pokoleniowe i indywidualistów

Rzut na taśmę w ok. 42. roku życia

Kolejna odsłona uranicznego cyklu przychodzi w okolicy 42-go roku życia. Człowiek zdaje sobie sprawę, że już za moment zostanie superstarszym,  że daleko do ideałów młodości, więc postanawia zbuntować się jeszcze raz.  A to przeciwko szarzyźnie życia i wtedy pod młot idą praca, rodzina, znajomi. Albo świadomy swoich sukcesów postanawia zrealizować to, o czym za młodu marzył.  „Gońcie się wszyscy, teraz albo nigdy!” myślą 42-letni uranicy i idą do klubu spotykając kumpli swoich dzieci, skaczą ze stratosfery, albo wymachują w telewizyjnym studiu dildem i zakładają rewolucyjno-uraniczne ugrupowania mające wywrócić skostniałe układy. Dopiero z poczuciem dobrze spełnionego szaleństwa mogą przygotować się do bycia superstarszymi.

Ponowne skupienie się na sobie

Na kolejne odwiedziny Urana przychodzi czas około 63-go roku życia, kiedy w większości superstarsi powoli kończą karierę zawodową i myślami coraz częściej są na emeryturze. Po raz kolejny powracają młodzieńcze marzenia o wolności. Pomimo tego, że możliwości już nie te, czas jak najbardziej odpowiedni – w końcu można pojechać tam, gdzie na podróż nigdy czasu nie starczało, oddać się swojemu hobby mimo histerycznej opozycji dzieci. Superstarszy powoli nabywa świadomość odcinania się od nurtu społecznego i konieczności ponownego skupienia się na sobie.

Nowe znajomości oparte na wspólnocie zainteresowań przypominają te z czasów wczesnej młodości i chociaż nie mają już takiego ognia w sobie, to intrygują świeżością doświadczeń.

Jednak prawdziwa wolność nadchodzi w 84-tym roku życia, kiedy Uran powraca do miejsca, z którego rozpoczął wędrówkę. I chociaż większość superstarszych już nie będzie sobie zdawała sprawy z jej ogromu, ci którzy będą jej świadomi staną ponad prawem, konwenansami i zasadami współżycia społecznego. Będą mogli przy wigilijnym stole bez zahamowań komentować  życiowe wybory swoich potomków, głosić prawdę wszem i wobec, a gdy posuną się za daleko udawać, że nic nie słyszą i nie pamiętają. Będą mogli cieszyć się ponownie prawdziwą wolnością drugiego dzieciństwa.