Multikino, 16 sierpnia, godz. 18.00

Skomentuj artykuł

• Julian | 11-08-2016

  Komedie Szekspira lubię (i oczywiście cenię ) przede wszystkim za uniwersalność i ponadczasowość przedstawiania ludzkich charakterów, słabości, namiętności i pragnień. Po 400 latach od powstania dzieł Szekspira widzimy, jak genialnym był obserwatorem rzeczywistości. Choć to samo można i trzeba powiedzieć i o jego tragediach - w każdym dziele Szekspira na pierwszym planie jest człowiek, mniej ważne stają się przedstawione w sztuce realia, historyczne, czy całkiem zmyślone. Lubię jego komedie i za to, że akcja jest w nich wytworem nieokiełznanej wyobraźni Szekspira i dzięki pomysłowości, a także błyskotliwym dialogom, wciąż naturalnym (mimo upływu wieków), komedie pochłaniają nas całkowicie bez względu na to, czy oglądamy je na scenie, czy czytamy. I wcale nie przeszkadza mi, że finały komedii Szekspira nigdy nie zaskakują - są całkowicie przewidywalne, bo przecież od pierwszej sceny wiadomo, że dobro zwycięży, zakochani połączą się węzłem małżeńskim, a mąciciele zostaną ośmieszeni (w konwencji komedii Szekspira rzadziej można mówić o ukaraniu zła, bo i zło okazuje się nie do końca podłe, raczej chciwe, pełne pychy, czy pożądliwe ). Radością jest samo przeżywanie słów, zdarzeń i mimowolna identyfikacja z pozytywnymi bohaterami komedii. Uwielbiam komedie Szekspira także i za to, że autor nikomu nie szczędził ironii i gorzkiej prawdy podanej z finezją, ale prosto w oczy. "Dostaje się" i władzy, i pospólstwu. "Dostaje się" i mężczyznom (np. w 'Wesołych kumoszkach z Windsoru"), i kobietom - choćby właśnie w "Poskromieniu złośnicy". Poza tym fascynują mnie wszystkie dzieła muzyczne powstałe z inspiracji dramatami Szekspira, ale kanwą dla oper i baletów są częściej tragedie. Jedynymi komediami dotąd umuzycznionymi, które przychodzą mi do głowy są właśnie "Kumoszki" (genialna opera Verdiego "Falstaff") i "Sen nocy letniej" (bardzo wiele dzieł, choćby opera Brittena), nikt poza Szostakowiczem (chyba) nie umuzycznił "Poskromienia złośnicy". Tym bardziej jestem ciekaw, jak przełożył na muzykę bez tekstu i przeznaczoną do interpretacji ruchem, tę statyczną raczej, ubogą w wydarzenia, opartą na gęstych dialogach komedię jeden z najbliższych mi kompozytorów.
  
  chciałbym pójść do kina we Wrocławiu (Julian Łowiński)

• Rostowa_N | 11-08-2016

  Komedie Szekspira lubię za to, że często poruszają trudne tematy, które okraszone śmiechem stają się łatwiejsze do strawienia. Bohaterowie sztuk Szekspira bawią nas, bo odnajdujemy w nich siebie i ludzi, których znamy - są niedoskonali i popełniają błędy, ale jednak wzbudzają sympatię, sprawiają, że im dopingujemy, współczujemy im, a także - śmiejemy się z nich. I tak naprawdę śmiejemy się wtedy także z siebie.
  Multikino Stary Browar, Poznań

• meteor | 12-08-2016

  Zaproszenia otrzymują
  
  Rostowa_N – Poznań
  Julian– Wrocław
  Katarzyna_dc – Gdańsk
  PawelStankiewicz – Łódź
  An165 – Lublin
  paula_mi – Katowice
  
  Zaproszenia będą czekały w kasie wybranego kina, trzeba mieć ze sobą dokument tożsamości.
  
  Życzymy miłego spektaklu