Każdy może być dla drugiej osoby oknem na świat

Na początek szkolenie

Zanim kandydat zostanie czynnym wolontariuszem, musi ukończyć szkolenie, podczas którego zapoznaje się z  zasadami  bezpieczeństwa i higieny pracy, poznaje zakres czynności, które będzie wykonywać, a także regulamin i zasady etyczne, którymi wolontariusz powinien się kierować. Na przykład wolontariusz musi zachować w tajemnicy nie tylko dane personalne osób, którym będzie pomagał, ale też jako poufne musi traktować informacje na temat ich sytuacji rodzinnej, materialnej czy zdrowotnej. Przed podjęciem pracy wolontaryjnej  szkolenie przechodzi każdy kandydat na wolantariusza – nie tylko ten, który zgłasza się do MOPS-u, wszystkie Centra Wolontariatu prowadzą kursy.

Udogodnienia dla wolontariusza

Przyszły wolontariusz ma też pewne uprawnienia m. in. MOPS ubezpiecza go od odpowiedzialności cywilnej, w razie potrzeby zwraca koszty dojazdu do podopiecznego, wydaje legitymację wolontariusza, zaświadczenie i referencje. Ponadto na każdym etapie pracy  wolontaryjnej jest możliwość konsultowania się z pracownikiem socjalnym lub osobą zajmującą się koordynacją wolontariatu w przypadku jakichkolwiek trudności.

Po ustaleniu wszystkich aspektów współpracy zawierane jest  pisemne porozumienie między osobą reprezentującą MOPS a kandydatem na wolontariusza. Porozumienie zawierane jest na okres minimum  30 dni. Górna granica trwania świadczeń wolontaryjnych ustalana jest każdorazowo z wolontariuszem adekwatnie do jego możliwości.

Wolontariusze kierowani są w pierwszej kolejności do tych podopiecznych Ośrodka, którzy w ocenie pracowników socjalnych najpilniej wymagają wsparcia i pomocy. Pracownik socjalny wprowadza wolontariusza do domu osoby, którą będzie się opiekował. Podopieczny i wolontariusz sami ustalają wzajemne oczekiwania, częstotliwość i czas spotkań. - Czasem zdarza się, że podczas pierwszego kontaktu podopieczny i wolontariusz nie odnajdą wspólnego języka i wtedy kierujemy wolontariusza do innego podopiecznego – mówi pracownik socjalny - Przede wszystkim chodzi o to, aby pomiędzy wolontariuszem a podopiecznym pojawiła się nić porozumienia dająca szansę na obustronne pozytywne efekty współpracy.

Do pracy wolontaryjnej garną się w 90 procentach przypadków głównie ludzie młodzi – uczniowie i studenci. Osoby w wieku produkcyjnym lub w wieku dojrzałym rzadziej decydują się na działalność wolontaryjną, przyznaje koordynatorka. – Choć poznałam starszą panią, zawodową pielęgniarkę, która chciała dojeżdżać z Nowego Sącza do Krakowa, aby pomagać podopiecznym MOPS.  Zgłosiła się też Ormianka powyżej sześćdziesięciu lat, która chciała pracować z dziećmi i uczyć je języka rosyjskiego. A od 2007 roku ze swoim podopiecznym pracuje senior, Jan Noga – opowiada Barbara Bierówka.