W larwoterapii stosowane są larwy muchy plujki

Odleżyna to przechodzące w owrzodzenie skóry ognisko martwicy – dlatego tak ważne jest, by do nich nie dopuszczać! Profilaktyka odleżyn obejmuje cały zestaw zabiegów, zmniejszających groźbę ich powstania, a gdy już się pojawią – te same zabiegi pielęgnacyjne zmierzają do przyspieszenia procesu gojenia.

Podstawą profilaktyki odleżyn jest mobilizowanie chorego – o ile to możliwe – do częstej zmiany pozycji. Każda aktywność zmniejsza zagrożenie odleżynami. Jeśli chory nie może samodzielnie zmieniać pozycji, opiekun musi to robić za niego, przewracając regularnie z pleców na bok lub na brzuch.

Pacjent powinien być stabilizowany za pomocą podpórek, należy również zapewnić dopływ powietrza (nie można używać plastikowych lub gumowych podkładów pod prześcieradło). Dobrym rozwiązaniem jest zakup (istnieje również możliwość wypożyczenia) materaca przeciwodleżynowego. Choremu trzeba też zapewnić odpowiednią bieliznę pościelową i osobistą (bez szwów, zgrubień itp.). Trzeba również systematycznie dbać o jego paznokcie – muszą być krótko przycięte. Wskazane są jednorazowe kaczki i baseny lub pieluchy dla dorosłych.

Ważnym elementem profilaktyki jest właściwa pielęgnacja skóry, przy użyciu mydła o pH 5,5 oraz natłuszczanie jej oliwką.

Leczenie odleżyn

Jeśli już odleżyny się pojawią, musi się nimi zająć lekarz. Przy leczeniu odleżyn stosuje się specjalne opatrunki: muszą one utrzymywać wysoką wilgotność pomiędzy opatrunkiem a raną, usuwać nadmiar wysięku i toksycznych cząstek. Nie mogą przylegać do rany.

Kiedy lekarz obejrzy ranę (bądź rany) warto go zapytać o możliwość zastosowania larwoterapii – w Polsce jest to forma terapii mało znana, ale na świecie cieszy się dużym uznaniem. W larwoterapii stosowane są larwy muchy plujki, hodowane w laboratoriach z zachowaniem wszelkich zasad sterylności. Są dostępne również w Polsce (w niektórych krajach UE sprzedawane są nawet w aptekach). Larwy oczyszczają ranę z bakterii i martwej tkanki. Radzą sobie w przypadkach bakterii opornych na antybiotyki, mogą je również stosować diabetycy, którzy mają problem z gojeniem się ran. Jednak nie każdą ranę można w ten sposób leczyć – dlatego zawsze trzeba poprosić o opinię lekarza.